Vakantie met Beryl, een nieuwe afdeling en Zika.

Na een klein maandje vond ik het wel weer eens tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn avontuur hier.

Het is alweer een maand geleden dat papa, mama, Yorick en Annabel hier aankwamen. De tijd is zo snel gegaan! Maar wat was het fijn, en wat ben ik blij met alle foto's die papa gemaakt heeft. (Voor wie ze nog niet gezien heeft, ze staan op zijn facebookpagina)

Beryl.

Een dag voordat mijn familie weer richting Nederland vertrok, kwam Beryl hier aan voor 9 dagen vakantie. Ik was super blij om haar weer te zien. Het is heel fijn om na een lange tijd wat bekendheid om je heen te hebben.
Haar eerste avond was de laatste avond van m'n familie, dus besloten we om met z'n allen bij 'Chill' een heerlijke 'grill platter' te gaan eten.

De volgende dag moesten we eerst afscheid gaan nemen, wat redelijk pittig was. Gelukkig was Beryl heel lief voor me, waardoor ik me niet de hele dag rot heb gevoeld. Na het afscheid hebben we een meisje wat Beryl kende opgehaald, en zijn we richting Shete Boka geweest. Dat is een National park, met diverse baaien en inhammen waarbij de zee heel hard tegen de rotsen slaat, wat zorgt voor veel opspattend water, en dat ziet er prachtig uit.
Na Shete Boca zijn we doorgereden naar Playa Grandi waar we met schildpadden gesnorkeld hebben. Eerst zagen we er niet zo heel veel, maar toen we iets dieper het water in zwommen hadden we toch geluk met een stuk of 5/6 schildpadden! Gelukkig had ik dit keer mijn GoPro wel meegenomen en heb ik ze mooi op de foto kunnen zetten.

Een ander hoogtepuntje in deze week was zeker het Nederlandse carnaval in 'Cafe de Tijd'. Deze avond mag zeker in de boeken als één van de leukste avondjes op Curaçao. Met nog wat overgebleven huisgenoten van de oude groep, een paar van de nieuwe groep en Beryl zijn we in onze 'Medicine pakjes' het café in gegaan. Bijna vielen we nog in de prijzen, maar helaas verloren we van een groep mannen in panterjurkjes.

Niet alleen het Nederlandse carnaval was hier een feest, ook het lokale carnaval was super om een keer mee te maken.
De zondag zijn we met een klein groepje naar de optocht gaan kijken. We hadden een goed plekje, waar we wel een heel stuk voor hebben moeten lopen. maar ach, je moet er wat voor over hebben.
Vlakbij ons plekje zat een cafeetje waar we heel de middag voor heel weinig geld drinken gehaald hebben. Dat was wel nodig, want we stonden vol in de zon.
De carnavalswagens zijn hier niet zo bijzonder, vaak gewoon een soort bus met de groepsnaam erop. Maar de pakken die de mensen aanhebben zijn echt prachtig. Daar kunnen we in Nederland nog veel van leren! Er was zoveel sfeer die dag, echt heel gezellig. Samen met Marlou, Benjamin en Tijme hebben we de dag afgesloten bij een lokaal eettentje. Door de drukte was het overigens nog een hele opgave om weer aan de andere kant van de brug terecht te komen, maar ook dat is uiteindelijk gelukt.

Een nieuwe afdeling.

Toen Beryl er bijna een weekje was, moest ik helaas alweer stage gaan lopen. Ik ben na mijn vakantie begonnen op een nieuwe afdeling. Dat is heel erg wennen. Ik had het erg naar mijn zin op de afdeling waar ik begonnen was.
Ik ben nu gestart op een PG- afdeling. En dat is heel anders dan in Nederland. Mijn eerste jaar stage heb ik namelijk in Bachtendieke op de PG afdeling stage gelopen. En je merkt gelijk hele grote verschillen. Maar toch is het erg leuk en leerzaam.
Afgelopen vrijdag bijvoorbeeld, ben ik voor mijn opdracht 'groepsbegeleiding' met een paar bewoners en collega's naar het strand geweest. Dat was heel leuk om te doen!
Op de afdeling zijn we over het algemeen wel langer bezig met de verzorging en het helpen met eten, omdat je bijna iedereen daarbij moet helpen.
Mijn stage dagen vliegen op deze manier wel voorbij, want ik ben constant bezig.
Aankomende week ga ik een andere stagiaire begeleiden als opdracht. Daarna moet ik nog een weekje meelopen met de verantwoordelijke zuster van de afdeling, en de verpleegkundige van het huis. Dit lijkt me allebei ook heel erg leerzaam.
Rond 2 mei zit mijn stage er alweer op. Dus nog even doorbijten.

Zika

Helaas heerst het Zika virus ook op Curacao, en ben ik (waarschijnlijk) ook getroffen.
Ik ben al een tijdje erg moe en had vage nek- en hoofdpijn klachten.
Afgelopen donderdag kwam daar ook nog ontzettende gewrichtspijn bij. Ik stuurde voor ik ging werken een whatsappje naar Amy: "Eems, ik denk echt dat ik Zika heb hoor, ik vind het maar niks", nog niet wetend dat er nog andere mensen in ons huis met dezelfde klachten rondliepen.
Éen meisje is donderdag ook naar de dokter geweest, die haar vertelde dat er meer mensen met dezelfde klachten waren geweest, en dat het waarschijnlijk Zika is.
Wij hebben dit allemaal niet laten testen, omdat er niks tegen te doen is. Het enige wat ze kunnen doen is bloedprikken, waardoor je daarna zeker weet dat het Zika is. En waarschijnlijk duurt het zo lang voor je die uitslag krijgt, dat je alweer helemaal van je klachten af bent.

Op dit moment heb ik geen hoofdpijn meer, maar ben ik alleen nog veel moe, zit ik onder de rode uitslag, die overigens niet jeukt, en heb ik veel last van mijn vingers. De pijn in m'n knieën is gelukkig ook weg. Waardoor ik weer fatsoenlijk kan lopen.

Nou, dit was wel een rete lang verhaal hé!

Tot snel weer!

Liefs, Britt.